Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017

ΓΥΦΤΟΙ

Η προεκλογική περίοδος έχει πλάκα. Σε θυμούνται. Εμένα άρχισαν να με θυμούνται κάπως πρόωρα. Έτσι ενεργοποίησα κάποια παλιά πλην όμως δοκιμασμένη πρακτική. Συζήτηση επί των αρχών και των προβλημάτων. Έτσι μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες έστειλα δύο κείμενα. Ένα παλιό εδώ.
Μετά σκέφτηκα πως τα τελευταία χρόνια έμαθα κάτι παραπάνω οπότε ξανάγραψα ένα παλιό κείμενο και το έστειλα με e-mail. Ο τίτλος του είναι "γύφτοι"

Ιδού



Γύφτοι

Εισαγωγή. Πριν χρόνια κάποιος επώνυμος και αξιοσέβαστος άνθρωπος της Βεροιώτικης κοινωνίας με ρώτησε τι θα έκανα πρώτο αν γινόμουν δήμαρχος. Η απάντηση ήταν «θα καθάριζα τους γύφτους». Ο άνθρωπος ήταν κεντροαριστερός και του κακοφάνηκε. Του θύμισε την εθνικοσοσιαλιστική «τελική λύση» ή κάτι αντίστοιχο κομμουνιστικό του Στάλιν. Του θύμισα ότι η δική μου λύση θα ήταν απλά φιλελεύθερη.

Ιστορικό. Έχω ασχοληθεί με το πρόβλημα των γύφτων. Το θέμα είναι πως σαν φιλελεύθερος ορίζω τους γύφτους διαφορετικά. Για μένα γύφτος δεν είναι ένας απόγονος εποίκων από το Πουντζάμπ που εμφανίσθηκαν στην Ευρώπη τις πρώτες δεκαετίες  του 14ου αιώνα. Ούτε καν το ότι οι άνθρωποι αυτοί εκεί στην Πενταποταμία ήσαν οι γνωστοί ανέγγιχτοι, οι ατσούτα στα σανσκριτικά (αθίγγανος εξάλλου προέρχεται από την λέξη ελληνική θιγγάνω  που σημαίνει αγγίζω, ακουμπώ και με το στερητικό άλφα δεν ακουμπώ, δεν αγγίζω).  Γύφτος λοιπόν δεν είναι ένας μελαχρινός. Ούτε καν κάποιος που μιλά Ελληνικά με μια περίεργη προφορά. Για μένα ο χαρακτηρισμός γύφτος ορίζει μια κοινωνική συμπεριφορά. Αυτήν του ανθρώπου που ζει σε μια εσωστρεφή κοινωνία, που αρκείται στον ρόλο του παρασίτου και όταν δεν κάνει κάτι τέτοιο και πιάσει λεφτά στα χέρια του οδηγεί χωρίς δίπλωμα, αρνείται να μείνει σε κανονικό σπίτι, κλέβει, πουλά ναρκωτικά, ασκεί τοκογλυφία και χτίζει αυθαίρετα. Φυσικά είναι ο τύπος που παντρεύει την κόρη του στα 12 με 13 και βέβαια δεν στέλνει τα παιδιά του σχολείο.  Προφανώς λοιπόν υπάρχουν και ξανθοί γύφτοι. Πάνω σ’ αυτό ήδη από το 2005 ξεκίνησα μια προσπάθεια. Μάζεψα επιστολές από  συλλογικούς φορείς (επιμελητήρια, φαρμακευτικό σύλλογο, σύλλογο βλάχων, συλλόγους μηχανικών, λέσχες κλπ) με τις οποίες αιτείτο το απλό. Ο δήμαρχος να αναλάβει την πρωτοβουλία να συγκρίνει τα αρχεία του ληξιαρχείου με αυτά των δημοτικών σχολείων, να βρει τα παιδιά που δεν πήγαιναν σχολείο και να καταθέσει τον κατάλογο που θα προκύψει στον εισαγγελέα. Η αντίδραση της τότε αρχής ήταν χλευαστική. Ο αντιδήμαρχος παιδείας μάλιστα με συνεβούλεψε να κοιτάω την δουλειά μου. Ένα χρόνο μετά κοπανούσαν το κεφάλι τους στον τοίχο όταν έσκασε η υπόθεση Άλεξ. Αν έκαναν τότε κάτι θα είχαν πολλές δικαιολογίες ότι δεν είχαν αδρανήσει και δεν θα έχαναν τις εκλογές του 2006. Το 2006 όταν άλλαξε η δημοτική διοίκηση δεν πήγα στη δήμαρχο. Είχα καταλάβει με τι είχα να κάνω νωρίς. Κατέθεσα μηνυτήρια αναφορά. Η εισαγγελία διέταξε έρευνα που ανέθεσε σε έναν αξιωματικό. Αυτός βρήκε 80 περίπου άτομα που δεν έστελναν τα παιδιά τους στο σχολείο και άσκησε δίωξη. Η δίκη έγινε και οι γύφτοι δικάστηκαν με 40 € πρόστιμο το κεφάλι. Οι « Έλληνες γύφτοι» αθωώθηκαν. Δεν ασχολήθηκα άλλο. Μπορεί να διαθέτω αντοχές αλλά η περιφρόνηση της δικαιοσύνης απέναντι στην κοινωνία με είχε πια ξεπεράσει.

Η πρόταση. Δεν είναι άλλη από την έκδοση μιας πάγιας διαταγής στο δήμο με βάση την οποία η παραπάνω έρευνα και προσφυγή να γίνεται τέσσερις φορές κατά την διάρκεια μιας σχολικής χρονιάς. Να ζητηθεί πρόσθετα το απουσιολόγιο να το κρατά η αστυνομία, όχι φυσικά κάθε μέρα αλλά, 4 φορές το χρόνο. Έτσι και οι δάσκαλοι θα απαλλαγούν από την εγκληματική πίεση των οικογενειών των γύφτων αλλά και η παρουσία ενστόλων θα τους δείξει ότι η πόλη πια δεν αστειεύεται. Αντί μια δίκη θα έχουμε 4 το χρόνο. Κάποια στιγμή και η δικαιοσύνη θα καταλάβει ότι δεν μπορεί να κοροϊδεύει την πόλη και θα επιβάλλει αυστηρότερες ποινές. Και τότε αυτόματα θα κοπούν τα πολυτεκνικά επιδόματα. Γιατί ας μη γελιόμαστε, αυτά τους έδωσαν το θάρρος να θεωρούν τους εαυτούς τους τους εκλεκτούς της εξουσίας. Σιγά τους εκλεκτούς. Έτσι κι αλλιώς την ψήφο τους την πουλάνε 50 € το κομμάτι. Με ή χωρίς επίδομα. Γκαβά πουλιά είναι τα οποία η εξουσία για κάποιο λόγο αποφάσισε να τα χτίσει φωλιά. Μόνον που τώρα πια άρχισαν να καταβροχθίζουν τα ανοιχτομάτικα. 

Επίλογος. Τι θα είναι ένας τύπος λίγο σκούρος, με κάπως περίεργη προφορά, που στέλνει τα παιδιά του σχολείο, δεν τα παντρεύει στα 12 και έχει μια κανονική δουλειά και ένα κανονικό σπίτι; Απάντηση: Τίποτε παραπάνω από ένας Έλληνας συμπολίτης μου.  

Αυτή άλλωστε είναι και η φιλελεύθερη αντιμετώπιση. 


Αυτό ήταν το κείμενο. Αν το απορρίπτεις πλήρως μην απαντάς. Αν έχεις κάποια αντίρρηση ή κάποια συμπλήρωση την ακούω ευχάριστα και την συζητώ.

1 σχόλιο:

  1. Νικόλαε εύγε, ζητείται το αυτονόητο και κοινός νούς.
    Ακουσα επίσης ότι κάπου , ίσως, να υπάρχει και αιμομιξία, αλλά δεν το πιστεύω.
    Νομίζω πως είναι πιο σωστό το "τίποτε λιγώτερο η περισσότερο" στο τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχολιάστε στα Ελληνικά,Ιταλικά,Αγγλικά αντε και Γερμανικά. Όχι greeklish ρε παιδιά!